- πήττα
- ηβλ. πίτα.
Dictionary of Greek. 2013.
πήττα
Look at other dictionaries:
пита — хлеб, пирог , только др. русск. (устав 1193 г.; см. Срезн. II, 941). Из греч. πήττα – то же; см. Фасмер, Гр. сл. эт. 151. Относительно греч. слова см. Г. Майер, ВВ 19, 153; Türk. Stud. 57 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
пита — ПИТ|А (1*), Ы с. πήττα Хлеб, имеющий обрядовое употребление: Въ великѹю же сѹ(б)тѹ. да бѹдѹть чисти хлѣби. сирѣчь питы великы˫а. и да помазаны бѹдѹть маслъмь. и да възъметь къждо ѿ мнихъ по половинѣ. УСт к. XII, 211 … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
πίτα — και παλ. γρφ. πίττα και πήττα, η, Ν 1. είδος ψωμιού με πλατύ και χαμηλό σχήμα που παρασκευάζεται συνήθως άζυμο με ποικίλους τρόπους και σε διάφορες περιστάσεις και ονομάζεται, αντίστοιχα, φανουρόπιτα, βασιλόπιτα, βουδόπιτα, περπατόπιτα κ.λπ. 2.… … Dictionary of Greek
